Bušer, važna i historijska luka Irana

Perzijski zaliv i značaj Bušera Danas se Perzijski zaliv smatra jednim od najvažnijih svjetskih područja za proizvodnju i izvoz nafte i gasa. Ovaj prelijepi zaliv kroz istoriju je imao važnu ulogu u trgovini i ekonomiji Irana, tako da su još od davnina u njemu postojali lukobrani. „Bušer“ je jedan od tih luka, koji je i danas jedan od najvećih primorskih gradova Irana.

Stanovništvo, ekonomija i geografija Bušera Grad Bušer se može smatrati poluostrvom. Sa više od 220.000 stanovnika, on je centar istoimene provincije koja je sa sjevera, zapada i juga omeđena Perzijskim zalivom. Ribolov, brodogradnja i trgovina su glavne djelatnosti u ovom regionu. Osim geografske pozicije, dodatnu važnost provinciji daju velika nalazišta nafte i gasa u južnim i sjevernim poljima Pars. Također je izgrađena nuklearna elektrana u provinciji. Zbog ovih karakteristika, Bušer se često naziva i energetskom prijestolnicom Irana. U provinciji rade dvije posebne ekonomske zone: Specijalna ekonomska zona luke Bušer i Specijalna ekonomska zona energije Pars.

Grad Bušer je smješten na oko 18 metara nadmorske visine. Klima je topla i polupustinjska. Stalna vlažnost u vlažnom zraku Bušera sprječava velike temperaturne oscilacije tokom zime i ljeta. Poseban ekonomski položaj Bušera omogućio je dobru infrastrukturu, što olakšava putovanje u grad. Međunarodni aerodrom Bušer jedan je od tri najstarija aerodroma u Iranu, sa redovnim letovima prema zemljama Zaliva. Aerodrom je osnovan 1919. godine, a let avionom od Teherana do Bušera traje oko 90 minuta.

Luka Bušer ima sedam pristaništa ukupne dužine preko 1100 metara, što omogućava prihvat raznih trgovačkih, putničkih i turističkih brodova. Luka može primiti brodove kapaciteta do 15.000 tona i godišnje prevezti više od tri miliona tona robe. Pristanište Valfajr je posebno namijenjeno za putnike.

Istorija Bušera Procjenjuje se da grad Bušer postoji više od pet hiljada godina. Zanimljivo je da je tokom gotovo cijelog ovog perioda zadržao značaj kao strateški i vitalni grad. Najstariji arheološki nalazi pripadaju periodu Elamita (treće milenijum prije nove ere), dok se grad značajno širio za vrijeme Ardešira Babakana (224–242. godine). Zbog toga se u nekim istorijskim izvorima grad naziva „Ram Ardešir“ ili „Buht Ardešir“. Moderni Bušer se datira u 1735. godinu, kada je gradom vladao Abumehiri iz porodice Al-Mazkur. U Qadžarskom periodu (19. vijek) Bušer je bio glavni iranski lukobran, a u gradu su tada konzulati imali predstavništvo iz 20 zemalja.

Kulturno naslijeđe i turističke atrakcije Istorijsko naslijeđe Bušera čini ga gradom bogate kulture i mnogobrojnih atrakcija. Bušer je prvi grad u Iranu u kojem su uvedeni kamena štamparija, električna energija, proizvodnja leda i telegraf. Najstarije četvrti kao Rishahr, rezervoari za vodu Qavam, istorijske kuće i palate Malik, Golšan, Kuti, Qazi, Amiriyeh i Dehdashti, škole Saadat, historijska pijaca, Golestan i Golšan te palača Kolah Farangi smatraju se značajnim istorijskim spomenicima.

Historijsko jezgro grada datira iz Afšarijskog perioda (18. vijek) i upisano je u nacionalni registar. Među drugim atrakcijama su: slana kupola, groblje Siraf, Gūr Dokhtar, groblje Shaghāb, tvrđava Borazjan, tvrđava Khormuj, armenska crkva, pećina Čel Hajene i pristanište Jafare.

Grad ima nekoliko muzeja, od kojih je najpoznatiji Regionalni muzej Perzijskog zaliva, najveći muzej južnog Irana. Muzej Rais Ali Delvari, površine 2500 m², prikazuje istoriju Bušera i englesku okupaciju grada. U Muzeju pomorstva Perzijskog zaliva izloženi su brodovi, mape, oprema i informacije vezane za pomorsku industriju. Na turističkim plažama Bušera dostupni su razni sadržaji i usluge, a najbolji način da provedete vrijeme i uživate u ljepotama Perzijskog zaliva su kafići uz obalu.